کی سی دیویس در کتاب با خودت مهربان باش شش اصل متحول کننده‌ی زندگی روزمره را به ما معرفی می‌کند. او با تغییر نگاه ما به مفهوم کار خانگی کمک می‌کند تا از ارزش‌گذاری اخلاقی منظم بودن رها شویم. این کتاب صوتی پرفروش راهنمایی متفاوت برای مراقبت از خانه و پیدا کردن نظم خاص خودمان در انجام کارهایی است که از آن‌ها گریزانیم. اگر حس می‌کنید به کارهای روزانه‌ی خود نمی‌رسید نباید خود را بیش‌ازاندازه سرزنش کنید. کی سی دیویس (K.C. Davis) در کتاب با خودت مهربان باش (How to Keep House While Drowning: A Gentle Approach to Cleaning and Organizing) نشان می‌دهد که حتماً دلایل قانع‌کننده‌ای برای عقب افتادن ما از کارهای خانگی وجود دارد. اضطراب، خستگی، افسردگی، بیش‌فعالی یا عدم‌حمایت دیگران از دلایلی هستند که این وضعیت را به وجود می‌آورند. پس به‌جای سرزنش خود و زیر سؤال بردن ویژگی‌های شخصیتی کافی است برای بهبود وضعیت روانی خود تلاش کنید. کی سی دیویس پس از تولد فرزند دوم خود دچار چرخه‌ای از استرس و افسردگی شد. او در کتاب با خودت مهربان باش با اشاره به تجربه‌ی خودش رویکرد ملایمی به نظافت و سازمان‌دهی کارهای خانه ارائه می‌دهد. او توصیف می‌کند که هرچه بیشتر از کارهای خانه عقب می‌ماند بیشتر انگیزه‌اش برای انجام این کارها را از دست می‌داد. از نظر کی سی دیویس وظایف و کارهای خانه باید در خدمت رفاه و آسایش افراد باشد نه اینکه افراد برای انجام آن‌ها رنج خود را افزایش دهند. برخورد اخلاقی با مسائل مربوط به تمیزی و مرتب بودن چیزی است که در فرهنگ‌های مختلف دیده می‌شود. کی سی دیویس در کتاب با خودت مهربان باش نشان می‌دهد که این ارزش‌گذاری‌های اخلاقی از آن سنت‌های نادرستی است که باید تغییر کند. احساس گناه از نامرتب بودن خانه و هجوم افکاری منفی همچون «من مادر خوبی نیستم» یا «من همسر خوبی نیستم» بر اساس نگاه اخلاقی سرزنشگر به کارهای خانه و خانه‌داری ایجاد شده و باید در برابر آن ایستاد. داشتن یک خانه‌ی مرتب به معنای آدم بهتری بودن نیست؛ سازمان‌دهی خانه ازنظر اخلاقی خنثی است و هر فرد باید از محیط خانه بر اساس نیازهای احساسی و روانی خودش نگه‌داری کند. یکی از نکات مثبت کتاب با خودت مهربان باش توجه کی سی دیویس به کلمات و جملاتی است که شرم مرتب نبودن را در ما ایجاد می‌کند. او با زیرکی، زبانی ظریف و عمیق برای توصیف وضعیت خانه و ارائه‌ی توصیه‌هایش انتخاب می‌کند. مثلاً به‌جای صحبت از «کار خانگی» او از عبارت «وظایف مراقبتی» استفاده می‌کند. از نظر کی سی دیویس استفاده از کلمه‌ی کار باعث می‌شود این وظایف روزانه تبدیل به کارهایی سخت و مسئولیت‌هایی بیش‌ازحد بزرگ شوند اما استفاده از کلمه‌ی مراقبت کمک می‌کند حس بهتری نسبت به این کارها داشته باشیم. ما از خانه و محیط خود مراقبت می‌کنیم. نباید خانه و محیط آن را به‌عنوان کار یا مسئولیتی که باید برای کارفرما در زمان مشخصی انجام داده شود در نظر بگیریم. ایجاد این نگرش مثبت به وظایف شخصی و روزانه باعث می‌شود راحت‌تر برای انجام این کارها اقدام کنیم.

تصویری از خلیج فارس در آیینه‌ی افسانه‌ها و قصه‌ها... یاسین قاسمی بجد در کتاب خلیج فارس در آیینه‌ی فرهنگ عامه، به بازتاب این دریا در آداب و رسوم مردم نواحی جنوب ایران پرداخته است. این اثر مجموعه‌ای است خواندنی از قصه‌ها، مراسم‌ها و ترانه‌هایی که شاید برای خوانندگان عجیب به نظر بیایند، اما درواقع از ارکان اصلی زندگی اجتماعی این مردم به شمار می‌روند. کتاب حاضر سفری است به عمیق‌ترین لایه‌های فرهنگی مردم ایران. پیش از اینکه علم و روش‌های علمی پا به زندگی بشر بگذارند، انسان‌ها عادت کرده بودند که سؤالات اساسی زندگی را از طریق افسانه‌پردازی و اسطوره‌سازی پاسخ بگویند. اگرچه امروزه تیغ برّنده‌ی علم به هر باوری اجازه‌ی مقبولیت نمی‌دهد، اما آشنایی با اعتقادات و فرهنگ عامیانه‌ی انسان‌ها همچنان لذت‌بخش است. یاسین قاسمی بجد در کتاب خلیج فارس در آیینه‌ی فرهنگ عامه جلوه‌ای جدید از این دریا را به خوانندگانش عرضه می‌کند. در این کتاب سری به دنیای پریان و غول‌ها می‌زنیم تا بدانیم گذشتگان در جهان‌بینی خود چه توجیحی درمورد پیدایش دریای خلیج فارس داشته‌اند. از آنجایی که خلیج‌فارس به لحاظ جغرافیایی در نزدیکی هرمزگان و بوشهر و خوزستان آرمیده، به نظر می‌رسد فرهنگی که یاسین قاسمی بجد از آن سخن می‌گوید، تاحدودی رنگ قومیتی به خود گرفته است. افسانه‌هایی که گاه رنگی از گویش‌های این نواحی دارند نیز این نکته را تأیید می‌کند. کتاب خلیج فارس در آیینه‌ی فرهنگ عامه مجموعه‌ی خوش‌آهنگی از اشعار، مثل‌ها، چیستان‌ها و لالایی‌هایی است که برای درک آن‌ها نیازی نیست به گذشته سفر کنیم. حتی اگر نخستین‌بار است که با این بخش از فرهنگ مردم جنوب ایران مواجه می‌شوید، باز هم از خواندن این کتاب لذت خواهید برد. از شگفتی‌های زندگی بشر این است که پیش از آنکه زمین زیر پاهایش را بشناسد، همواره در پی شناخت آسمان بالای سرش بوده است. مردم حاشیه‌ی خلیج فارس نیز که از این کنجکاوی به دور نبوده‌اند، برای ستارگان و بسیاری از پدیده‌های کیهانی داستان‌سرایی می‌کرده‌اند. یاسین قاسمی بجد به برخی از باورهای کیهانی مردم که به نحوی با خلیج فارس نیز گره خورده، اشاره کرده است.